Het gaat over een dominee . De zondagmorgen was aangebroken waarop hij voor het eerst zou voorgaan in zijn nieuwe gemeente. Maar die ochtend deed hij iets aparts. Hij besloot wat eerder te gaan en zich te verkleden als een dakloze. Hij wilde wel eens weten hoe zijn nieuwe gemeente daarop zou reageren. Het werd een schokkende ervaring, zowel voor de dominee als voor de kerkgangers.

Hij wandelde rond de kerk, terwijl de kerkgangers naar binnen stroomden voor de samenkomst. Slechts drie van de enkele duizenden kerkgangers groetten hem.

Hij vroeg aan de kerkgangers die hem passeerden om wat geld om voedsel te kunnen kopen. Maar van niemand kreeg hij iets.

Toen de kerk gevuld was en de samenkomst op het punt van beginnen stond, liep hij de kerk binnen en ging op de voorste bank zitten. De koster kwam direct naar hem toe en vroeg of hij alsjeblieft achterin de kerk plaats wilde nemen. Voor een zwerver of dakloze was er kennelijk geen plaats voorin de kerk.

Hij gehoorzaamde aan het verzoek en groette de mensen die hij passeerde vriendelijk. Maar ze groetten niet terug en keken op hem neer, met hun veroordelende blikken.

Toen hij achterin de kerk zat, luisterde hij naar de aankondigingen die werden gedaan. Vervolgens nodigde de dienstdoende oudste de nieuwe predikant naar voren. Vol verwachting keek de gemeente om zich heen. De als dakloze man geklede predikant stond op van de achterste bank en liep langzaam naar voren, naar het podium. De gemeente was geschokt. Wat? Is hij onze nieuwe predikant?

Toen hij voorin de kerk stond, keek de kerkgangers indringend aan en opende zijn Bijbel bij Mattheus 25:33-46.

Daar las hij:

En Hij zal de schapen aan Zijn rechterhand zetten, maar de bokken aan Zijn linkerhand.

Dan zal de Koning zeggen tegen hen die aan Zijn rechterhand zijn: Kom, gezegenden van Mijn Vader, beërf het Koninkrijk dat voor u bestemd is vanaf de grondlegging van de wereld.

Want Ik had honger en u hebt Mij te eten gegeven; Ik had dorst en u hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling en u hebt Mij gastvrij onthaald.

Ik was naakt en u hebt Mij gekleed; Ik ben ziek geweest en u hebt Mij bezocht; Ik was in de gevangenis en u bent bij Mij gekomen.

Dan zullen de rechtvaardigen Hem antwoorden: Heere, wanneer hebben wij U hongerig gezien en te eten gegeven? Of dorstig en te drinken gegeven?

Wanneer hebben wij U als een vreemdeling gezien en gastvrij onthaald, of naakt en hebben U gekleed?

Wanneer hebben wij U ziek gezien of in de gevangenis en zijn bij U gekomen?

En de Koning zal hun antwoorden: Voorwaar, Ik zeg u: voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan.

Dan zal Hij ook zeggen tegen hen die aan de linkerhand zijn: Ga weg van Mij, vervloekten, in het eeuwige vuur, dat voor de duivel en zijn engelen bestemd is.

Want Ik ben hongerig geweest en u hebt Mij niet te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest en u hebt Mij niet te drinken gegeven;

Ik was een vreemdeling en u hebt Mij niet gastvrij onthaald; naakt, en u hebt Mij niet gekleed; ziek en in de gevangenis, en u hebt Mij niet bezocht.

Dan zullen ook dezen Hem antwoorden: Heere, wanneer hebben wij U hongerig gezien of dorstig of als een vreemdeling of naakt of ziek of in de gevangenis, en hebben U niet gediend?

Dan zal Hij hun antwoorden: Voorwaar, Ik zeg u: voor zover u dit voor een van deze geringsten niet gedaan hebt, hebt u het ook niet voor Mij gedaan.

En dezen zullen gaan in de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen in het eeuwige leven.

Na deze woorden, keek hij de gemeente opnieuw aan en vertelde hun alles wat hij die ochtend voor de kerkdienst had meegemaakt. Vele aanwezigen begonnen te huilen. Ze bogen hun hoofd… ze schaamden zich…

Toen sprak hij: ‘We hebben hier vanmorgen een bijeenkomst van mensen, maar is dit de kerk van Jezus Christus? De wereld heeft genoeg mensen, maar niet genoeg discipelen van de Here Jezus. Wanneer wordt u waarlijk een discipel van Hem?’

De dominee beëindigde de dienst en gaf aan dat hij de volgende zondag verder hoopte te gaan.

Hoe zouden wij reageren als onze voorganger op zondagmorgen als arme dakloze bij onze kerk zou staan?

Uit: kracht in gebed

Kerkdiensten:

Helaas zullen er ook in mei geen diensten plaatsvinden.

Van de kerkenraad:

Nooit verwacht dat we als broeders en zusters al weken niet samen komen in de kerk. Maar het is wel zo. Maar we mogen wel verwachten de zegenbede die we op 11 maart hebben meegekregen aan het eind van de dienst:

Dat de genade van de Heer Jezus Christus en de liefde van God ons omringt en de gemeenschap van de Heilige Geest met ons allen is.

Dat is niet zomaar wat. Dat houdt ons op de been. Ook in deze moeilijke tijd. We moeten met elkaar in contact blijven, elkaar bemoedigen, elkaar even bellen, een kaartje….

En we moeten verder.

We moeten nl met z’n allen verder en dat is echt niet iets van o dat regelt de kerkenraad wel. We moeten 1,50 m afstand. Straks in de kerk ook als we weer diensten mogen hebben op zondag. We moeten elkaar helpen om oplossingen te bedenken. Denk met ons mee…. En laat het ons weten.

Zoals elke woensdagavond het luiden van de klok van de kerk en de muziek een teken van Hoop en Troost zijn. Dat is zo mooi, het verbindt ons, dat is kerk zijn.

Ik heb u aan het denken gezet…

U hebt misschien al gelezen dat stukje in Romeinen, te weten hoofdstuk 12, vers 4 en 5.

Zo kunnen we samen kerk zijn en wat God van ons wil. We zijn gelijk. Het maakt niet uit waar we staan op de maatschappelijke ladder.  Maar ieder mens is uniek en dat zijn U en ik (dezelfde letters). Laten we voor elkaar bidden.

Maar U hebt ook gelezen het stukje van die nieuwe dominee en z’n gemeente waar we deze nieuwsbrief mee begonnen.

Daar moeten we ook over na denken want Jezus vraagt eens . Wat heb jij voor mij gedaan?

Collectes/verjaardagzakje

Ja over de collecte moeten we ook wat met elkaar zien af te spreken. Ook dat ligt stil. Misschien is het goed om maandelijks een bedrag over te maken wat bestemd is voor collecte kerk en groot onderhoud (de verdeling 50%/50%). We rekenen op uw steun.

De gemeenteleden krijgen altijd zo rond hun verjaardag van Neeltje namens de kerk de hartelijke felicitaties en daarbij is dan bij gesloten een zakje voor een bijdrage.

Ik denk dat er best mensen zijn die denken: dan ben je jarig en dan moet je betalen en waar is het voor??

De opbrengst van de “verjaardagszakjes” gaan in een speciaal potje. nl  het verjaardagsfonds. Uit dit potje worden speciale uitgaven gedaan. Bv er is een keer een nieuws stofzuiger uit betaald en een orgel.

Dan weten we gelijk allemaal waar die zakjes voor zijn.

Maar ook in deze tijd kunt U ze niet in de collectezak doen. We vragen u ook toch in deze tijd uw dankbaarheid te tonen en uw gift te storten op het bankrekeningnummer NL85RABO0331303965 t.n.v. Gereformeerde Kerk Kamperveen, onder vermelding van verjaardagfonds.

Alvast onze hartelijke dank.

Maar ook dankbaar.

Dankbaar zijn we dat in onze kerk niemand is getroffen door dat verschrikkelijke virus.

We zijn ook dankbaar voor alle mensen die in de zorg werken. Zoals Ilja die dit van heel dichtbij heeft meegemaakt in haar werk. Die mensen hebben zoveel gezien en hard gewerkt. Wat mogen we ze dankbaar zijn.

Dankbaar zijn we dat we op 11 maart de kerk mochten verlaten met die zegenbede.

Nogmaals houdt contact met elkaar.

Bezoeken doe ik op dit moment niet, maar m’n telefoonnummer is 06-30303787, dus bel gerust.

Een hartelijke groet namens de kerkenraad Henk Palland.

• 

God op Laaksum:

Iedere maand probeer ik iets in leveren voor in de nieuwsbrief. Deze keer was het niet zomaar klaar…

Totdat ik me een boekje herinner, even zoeken in de boekenkast en ja daar is het: “Gaat een dominee voorbij” van  Ds. Wim Beekman.

Ik ken hem persoonlijk, niet dat we bij elkaar op de koffie kwamen, maar hij was dominee in de Hervormde Gemeente in Koudum (Friesland) en ik behoorde bij de Gereformeerde Kerk in Koudum.

Op het moment is hij classispredikant van Friesland.

Hij schreef 1x in de 2 weken een stukje in de Leeuwarder Courant en 65 van deze stukjes zijn gebundeld in een boekje. Ik wil graag een stukje met jullie delen.

God op Laaksum

Het mooiste stukje Friesland is de “Suyderseekust” bij Laaksum, ’t Reade Klif en bij de bocht van Molkwerum. Daartussen strekken zich mijn gemeenten uit. Nou ja, ‘mijn’, ik mag er een tijdje als dominee werken. Ze behoren aan de gelovigen in deze streek.

Eén van hen, een prominente Laaksumer, gaf mij ooit lik op stuk. Tijdens een bezoek aan het dijkhuisje waar hij, toch al tegen de negentig, in de schuur netten aan het boeten was. ‘Kijk eens aan, de herder zelf op bezoek’, sprak de oude visserman, ‘wij gaan om koffie’. Ik hield met een brede zwaai het hekje naar de dijk voor hem open en meteen ontsnapten er een paar schapen. Onhandig greep ik mis, maar hij vatte ze krachtig in het nekvel en zette ze weer door het hek. ‘Dominee, wanneer u voor úw schapen net zo zorgt als voor de mijne, dan valt voor onze gemeenten het ergste te vrezen’.

De Bijbel verstond hij op eigen wijze. ‘Toen destijds de haven van Laaksum nog vol vissersjollen lag, waren wij met z’n allen in ‘De Hang’-ooit de Laaksumer visafslag- onze netten aan het klaarmaken. Kwam er een dominee op bezoek die terloops de opmerking maakte dat dit wel bajeswerk leek. Waarop een van de vissers reageerde: “Wat dacht u dan waarom Petrus en Johannes zo snel hun netten achterlieten toen Jezus hen riep.”

De bewoners van de IJsselmeerkust zijn verknocht aan hun “zee”. Zo noemen zij het grote water. Het herinnert aan de Suydersee, aan eb en vloed. De getijden zijn verdwenen, maar veel is hetzelfde gebleven. De natuur, het landschap, de huisjes en de oude zeewering bewaren de herinnering aan vroeger, waarin visserslatijn en vissersverdriet, hoge golven en ’t spiegelend meer, storm en koelte, verzet en overgave hand in hand gingen.

Een bewoner hier vertelde me over stormachtige tijden in zijn leven. Dat hij het wel eens even ‘niet zo ruim’ had. En dat hij dan zijn gedachten even naar de zee ging brengen. Bij wind, water en stille eeuwigheid.

Ik mag graag even op het bankje bij de haven van Laaksum zitten mijmeren. Daar kun je de gebeden die de mensen er hebben neergelegd bijna voelen. En als ik onze lieve Heer was, dan zou ik ze daar iedere dag, -’s morgens vroeg of ’s avonds laat, of te middernacht wanneer het heel stil is- even langs komen halen.

Twee weken geleden ben ik op een mooie woensdagochtend gaan lopen naar de nieuwe brug, daar staat een mooi bankje gemaakt van een boom. Op die plek heb je een prachtig uitzicht over het water, mooie luchten, vogels in de lucht en vogels aan het zwemmen. Ik denk dat dit ook zo’n plek is waar mensen hun gedachten laten gaan, tot rust komen en hun vragen stellen in een gebed….

Veel leesplezier Geeske

Bidden:

Wij weten allemaal wat bidden is, we doen het zelf geregeld (of wat minder geregeld) en weten wat het is; Praten met God. Een ieder doet dat op zo op zijn eigen manier en meestal vinden we van onszelf dat we het wel wat vaker zouden moeten doen. We weten ook allemaal wel dat we eigenlijk niets tegen God hoeven te zeggen ‘want Hij weet immers alles al’.

Maar we doen het wel omdat we weten dat God grote dingen kan én wil doen door de kracht van gebed.

Maar er zijn periodes in ons leven dat het bidden niet meer vanzelf gaat. Dit kan veroorzaakt worden door stress of door lauwheid. Wie bidt er dan voor jou of voor mij?

Zijn er mensen in jouw omgeving die jou/mij bij God brengen?

Zijn er mensen in jouw omgeving die geen mensen hebben die voor hen bidden?

Wie bidt er voor jouw collega’s of jouw buren, voor vrienden die geen christelijke achtergrond hebben?

Breng hen bij Jezus! De kracht van gebed is groot: het kan zoveel betekenen!

Bidden voor een ander: dat gaat nog een stapje verder!

Het is de geestelijke manier waarop je een ander kunt liefhebben. Het is radicaal en…. het is onzichtbaar!

Dat laatste vinden we misschien nog wel het lastigst. Je zit iets ontzettend goeds voor een ander te doen, maar die ander zal nooit weten dat jij het was die voor hem/haar bad.

Toch grijpt het me nog wel eens aan als ik besef dat er mensen zijn waarvoor nooit wordt gebeden. Als wij het niet doen, wie dan wel?

Ik bid voor jou, ik breng je naam bij de Almachtige God

Bid je ook voor mij ?

Van: facebook-kracht in het gebed

Kopij:

De kopij voor de volgende nieuwsbrief, t/m dinsdag 2 juni 2020 in te leveren,

bij Conny Fikse, Esdoornhof 101, 8266 GD, Kampen of hansenconnyfikse@gmail.com