Er komt een dag               

 ‘Er komt een dag dat de HEER zal ingrijpen, Jeruzalem’ Zacharia 14:1

De tijd na de ballingschap viel voor de teruggekeerde Israëlieten niet mee. Het was bijna onmogelijk om het verwoeste land weer op te bouwen. De volken die hun land tijdens de ballingschap in bezit hadden genomen, lieten zich niet zomaar wegjagen. Ze beseften dat de herbouw van de tempel heel belangrijk was. Maar een eigen huis was toch ook belangrijk?

Nee, het ging niet altijd goed. Gelukkig dat ze ook naast hun leiders ook geestelijke steun hadden van twee profeten. Heel bemoedigend waren de visioenen van de jonge profeet Zacharia. Maar ook die opleving was niet van lange duur. Het waren zware, donkere jaren.

Maar plotseling was daar de profeet Zacharia weer, als een wonder van boven. Hij had nieuwe berichten van God, profetieën van God. Maar het waren geen fijne berichten. Er stond van alles te gebeuren! De vijandschap van de volkeren zou nog groter worden. De stad Jeruzalem zou opnieuw worden bedreigd.

Niet door een volk, maar door alle volken. En het gebeurde. Het gebeurt nog steeds.

Ga de geschiedenis maar na. De woorden van Zacharia kwamen uit. In 332 vóór Christus veroverde Alexander de Grote het land; sindsdien bleef het onder heidense overheersing. Aanvankelijk hadden de Grieken de touwtjes in handen. Het volk kwam af en toe in opstand tegen de Griekse overheersers, maar dat liep steeds slecht af.

In de jaren van 167-162 vóór Christus moeten veel Joden aan de woorden van Zacharia hebben gedacht. Opnieuw werd Jeruzalem tot een ruïne gemaakt en de tempel verontreinigd. In drie dagen tijd verloor Jeruzalem tachtigduizend inwoners: veertigduizend sneuvelden en nog eens veertigduizend werden als slaaf verkocht.

Na de Grieken kwamen de Romeinen. Die overheersing leidde in 70 na Christus tot de totale verwoesting van Jeruzalem en de tempel, zelf van het hele land. 1,2 miljoen Joden werden gedood of verjaagd. Ze mochten niet meer in Jeruzalem komen.

Zou er toen geen enkele Jood hebben gedacht aan de profetieën van Zacharia en God hebben herinnerd aan die ene zin: ‘Er komt een dag dat de HEER zal ingrijpen, Jeruzalem.’

God, grijp toch in. U hebt het toch zelf beloofd! Maar het gebeurde niet. Altijd was daar vervolging, haat en vijandschap. In de Tweede Wereldoorlog kwamen er zelfs 6 miljoen Joden om.

‘Er komt een dag dat de HEER zal ingrijpen, Jeruzalem.’

Wie gelooft er nog in die woorden van zo’n God?

Rondom de Olijfberg liggen duizenden en nog eens duizenden doden te wachten op dat laatste moment.

En wat doen wij?

Ds. A. v.d. Veer

Van de kerkenraad:

Ik wil nog even terugkijken naar de afgelopen maand hoe we weer samen kerk mochten zijn.

En ik denk dat we ondanks dat we in onze diensten nog niet mochten zingen, het met elkaar goed hebben opgepakt.

Op 10 juli jl. mochten we een trouwdienst in onze kerk vieren. We zijn Peter Glas heel dankbaar dat hij mocht voorgaan in de toch mooie, bijzondere dienst.

Op 12 juli mochten we onze eerst eredienst weer houden. Wat was het anders maar toch goed dat we ook God zo mogen loven en prijzen.

En ook vooral met de extra toegift van de bugel. Ik weet heel zeker (want dat heb ik ook van anderen gehoord) dat we daar met z’n allen heel erg van hebben genoten. Zo kun je dan toch maar weer zien dat zo’n kleine club met elkaar weer veel kunnen doen.

En de trouw van God is groot.

Dat hopen we a.s. zondag ook weer te ervaren wanneer er maar liefst 5 mensen uit onze kleine gemeente Ja mogen zeggen op hun doop. Ja mogen zeggen tegen hun Heer en Heiland om Hem te volgen.

Wat is dat toch mooi. We hebben afgelopen herfst/winter heel wat avonden bij elkaar gezeten. We hebben gelachen, maar ook gehuild. We mochten elkaar tot steun zijn. En zo hoort het ook in ons kerk zijn met elkaar en dan mogen we echt weten “God is getrouw zijn plannen falen niet”.

De belijdenisdienst die we op 22 maart hadden gepland kon toen geen doorgang vinden, de oorzaak was de corona.

We hopen dit nu a.s. zondag te doen in een openluchtdienst. Niet ’s morgens maar ’s middags om 2 uur.

We verzoeken een ieder die deze dienst wil bijwonen ruim op tijd aanwezig te zijn, i.v.m. de plaatsen en de 1,5 meter afstand enz.

Voorganger zal dan ook weer zijn kerkelijk werker Dhr. Peter Glas uit Ens.

We hopen op goed weer en op een gezegende dienst, die zal zijn tot Gods eer!

Wel en wee.

Voor zover ik weet geen zieken onder ons. Indien het wel zo is laat het me weten.

Wel willen we feliciteren Peter en Catharina met de geboorte van hun 8e kleinkind.

Dan wil ik ons allen weer een mooie nieuwe maand toewensen. En een hartelijke groet en Gods zegen namens de kerkenraad aan U allen.

Henk Palland.

Indonesië Project:

Beste mensen, ook in Indonesie geldt een Lock down, waardoor de 65 kinderen min of meer zitten opgesloten in de panti. In de vorige nieuwsbrief heb ik hierover al wat verteld. Inmiddels hebben ze hun eerste oogst binnen van het land rondom de panti. Vele handen, 130 stuks!, maken licht werk. De biologische groenten worden voor een deel zelf gegeten en de rest verpakt en via-via verkocht. Zo hebben ze extra inkomsten en leren ook hoe je groente moet telen. Twee Indonesische vliegen in één klap! Ook de tieners in de panti zijn wel eens ondeugend. Een 16 jarige jongen dacht dat hij ook wel kon rijden met het kleine oude pick-up Suzuki busje, totdat er een boom in de weg stond! Ruim 10 miljoen roepiah  schade, dat is ruim 600 euro! Ze hebben het bus eigenlijk elke dag nodig om water te halen! Uw hulp is meer dan welkom.  

Namens de pantileiding hartelijk dank !!

Kopij:

De kopij voor de volgende nieuwsbrief, t/m dinsdag 1 september 2020 in te leveren, bij Conny Fikse.