CONTROLE OVERGEVEN? MIJ NIET GEZIEN!

‘Deze opdracht? Die ga ik dus écht niet aan hem overlaten! Hij krijg het nooit zo netjes afgerond als ik en ik ga het risico niet lopen dat we een onvoldoende krijgen. Nee, ik zorg dat ík de eindredactie doe, zodat ik weet dat het goedkomt.’ Herken je jezelf hierin, ook als je een studie allang achter je gelaten hebt? Misschien is deze specifieke situatie je onbekend, maar is het concept van controle willen uitoefenen je totaal niet vreemd. Vandaag gaan we het daar eens over hebben. Want: hoe denkt God erover, dat wij de controle in handen willen hebben?

Controle (willen) hebben, niks mis mee toch?

Loslaten, hoe goed ben jij daarin? Je hebt vast wel iets waar je graag de controle over hebt. Iets wat je in eigen handen wilt hebben en aan niemand anders over wilt laten. Misschien is het iets groots als de opvoeding van je kinderen of je drukke baan. Mogelijk is het iets kleins zoals de manier waarop de vaatwasser ingeruimd wordt of de tafel netjes opgeruimd moet zijn. Wat het ook is, ergens steekt controle in jouw en mijn leven de kop op. Niks mis mee, toch? Gewoon iets heel menselijks!

Maar dat kleine ding is precies het punt waar het in jouw relatie met God kan wringen. Want als je controle over iets wilt hebben, het aan niemand anders toevertrouwd, is de kans groot dat je het ook aan God niet kunt overgeven. Het probleem? Je hebt een afgod gecreëerd. Iets dat je boven Hem zet, bewust of onbewust. En als Hij ergens géén fan van is, dan zijn het wel afgoden. Lees maar mee, in de Tien Geboden:

Jullie mogen geen andere goden hebben dan Mij alleen. Maak geen godenbeelden van iets wat in de lucht, op de aarde of in het water onder de aarde is. Ga niet zulke beelden aanbidden en dienen. Want Ik, jullie Heer God, ben een jaloers God en Ik wil niet dat jullie andere goden aanbidden.

– Exodus 20:3-5a (BasisBijbel)

Controle overgeven, niks mis mee!

Dat je geen godenbeelden in huis hebt, dat geloof ik wel. Maar maakt dat dit gebod tegenwoordig niet juist moeilijker te volgen? De afgoden die wij dienen zijn vaak onzichtbaar, soms zelfs voor ons eigen hart. Ze zitten diep weggestopt en verbergen zich goed in de donkere gedeelten van ons bestaan. Maar als ze zo moeilijk te achterhalen zijn, hoe kom je er dan achter waar je God de toegang ontzegt? Waar heb jij een bordje ‘Verboden Toegang’ hangen? En belangrijker: hoe zorg je ervoor dat de deur wagenwijd wordt opengezet?

Je kunt het proberen zelf te doen. The Lord knows I’ve tried. Maar toch kom ik er iedere keer weer achter: het lukt me niet. Het zelf proberen te doen is een andere manier van controle uitoefenen en pas als ik álle pogingen staak geef ik de Heilige Geest de ruimte die Hij nodig heeft om zijn werk te doen.

Aan de slag!

Dus, hoe pak je het aan, iets loslaten wat zowat aan je eigen handen zit vastgelijmd?

Eerlijk? Ik vind weinig moeilijker dan dat. Het voelt onnatuurlijk om het uit handen te geven. Maar hoe langer je iets vasthoudt, hoe meer het zich nestelt en hoe meer het je afleidt van dat wat God in je leven wil doen.

Het enige dat we kunnen doen? Bidden. Bidden of de Heilige Geest ons wil helpen, ertoe wil zetten, wil overreden om los te laten wat we niet los kúnnen laten. We kunnen het niet alleen, hoe graag we onszelf daar ook van overtuigen. De eerste stap is erkennen dat we een probleem hebben, de volgende is het leren loslaten. Bid heel specifiek voor datgene wat je zo in je handen geklemd houdt en zie hoe God aan het werk gaat.

Luister naar Have It All van Bethel, een nummer dat me keer op keer helpt om adem te halen en de controle over te geven.

Door: Mandy Wittekoek

Van de kerkenraad:

Het is wanneer ik dit schrijf maandagavond. We hebben weer een “Persconferentie” gehad. Het virus blijft voortgaan. In het nieuws valt het woord crisis keer op keer.

Hoe gaan we als Christenen om met deze situatie. In het Grieks betekend crisis oordeel. Sommigen onder ons menen dat wij zelf dat op onze hals hebben gehaald?

Toch wel goed om stil te staan bij die vraag.

Wij hebben een ledenvergadering gehad toen hebben we ook gelezen uit de bijbel en heb dat nog

geïllustreerd met het “Paspoort”

Maar het leerzame van een situatie als waar we nu inzitten met z’n allen: het is een tijd waarin we alle dingen die we als vanzelfsprekend beschouwen weer een klein wonder gaan vinden.

Dan worden zogenaamd belangrijke dingen weer heel betrekkelijk. Bovendien: Nood leert bidden.

Bij tegenslagen zijn veel mensen geneigd hun toevlucht te zoeken tot God. Misschien wel in tijden van voorspoed vergeten.

Maar we mogen ervan overtuigd zijn dat: God ons nooit los laat. Dat God keer op keer zijn liefde aan ons toont.

Lees Psalm 136 maar eens, waar de dichter het steeds weer zegt: ‘Eeuwig, duurt zijn liefde.’

Even pas op de plaats.

M.b.t. de Kerkdiensten hebben we als Kerkenraad besloten i.v.m. de huidige omstandigheden even pas op de plaats te moeten maken. Dus a.s. zondag 4 oktober is er geen dienst.

We zullen U op de hoogte houden van de verdere ontwikkelingen.

15 september Ledenvergadering.

We mochten als leden van de kerk met elkaar van gedachten wisselen over onze Kerk.

Er stonden best wel een paar agenda punten op de uitnodiging. Al deze punten hadden te maken met hoe wij verder kunnen/willen gaan met onze gemeente.

We hebben in alle openheid daar goed met elkaar over kunnen praten.

Er is afgesproken dat de Kerkenraad gaat onderzoeken wat de mogelijkheden zijn voor onze toekomst.

We houden u hiervan op de hoogte.

Dan wens ik ons allen Gods onmisbare zegen toe voor de komende tijd. Namens de Kerkenraad

Indonesië project:

De 65 kinderen in de panti in Makassar zitten sinds maart min/of meer in isolatie. 

Vanwege corona komen er geen gasten op bezoek die vaak kleding voor hen meenemen. 

Zaterdag tijdens een chat-sessie vroeg ik aan de kinderen wat er nodig is ………: ONDERBROEKEN, BH’s en TOPJES, riepen ze in koor!! Natuurlijk zijn die spullen ook in Indonesië te koop, maar dat is bijna allemaal van dat synthetische nylonspul, katoenen ondergoed van goede kwaliteit is ook in Indonesië duur. 

Daarom willen we binnenkort 10 kg ondergoed opsturen, 15 jongens en 32 meiden vanaf de grootste kindermaat tot maat S.  want de grootste groep kinderen zijn tieners!! 

We vragen jullie hulp in de vorm van spullen of een extra gift.

Alvast hartelijk dank.

Kopij:

De kopij voor de volgende nieuwsbrief, t/m dinsdag 27 oktober 2020 in te leveren, bij Conny Fikse.