De coronatijd zet je aan het denken. Ook in onze familie overleed iemand aan de gevolgen van corona. Weliswaar behoorde zij tot de zeer kwetsbaren. Maar toch…Het kan mij ook overkomen. Op Gods tijd.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik me er wel eens aan gestoord heb. Aan een rouwadvertentie waar boven stond dat een jong iemand die overleden was, overleden was op Gods tijd.

Andere advertenties die eerlijk vertellen van opstand, niet kunnen begrijpen spraken me meer aan. De uitdrukking ‘op Gods tijd’ kwam op mij over als een vrome dooddoener. Ik denk daar nu anders over. Natuurlijk kan het als dooddoener gebruikt worden, maar het kan ook uiting zijn van diepe vroomheid

Het kwam doordat ik deze week een meditatie moest maken over Jezus en zijn broers. Die hadden grote moeite met de aanspraken van Jezus. Als Hij echt de Messias was, zo raadden ze hem aan, dat moest Hij naar Jeruzalem gaan. Bijvoorbeeld voor een ontmoeting met de geestelijke leiders. Het Loofhuttenfeest zou een heel geschikt moment zijn. Dan was er veel volk in Jeruzalem.

Jezus ging er echter niet om in. Zijn argument was: dat Zijn tijd nog niet gekomen was. En daarmee bedoelde Hij niet dat Hij een geschikter moment in zijn hoofd had.  Jezus doelde op iets waar hij het vaker over gehad heeft: Op de bruiloft te Kana was hij er ook al over begonnen. Over Zijn uur. Zeg maar: over Gods tijd.

Gods tijd is van een heel andere categorie. Het is de tijd achter onze menselijke kalenders. Aan jaartallen is God niet gebonden. God heeft de tijd voor mensen gemaakt. Wij mensen hebben zelf een indeling gemaakt in jaren dagen en maanden. Maar God….Hij staat boven onze tijd. Onze tijd is in Zijn hand.

Voor ons is 30 jaar jong, en 87 jaar oud. Dat zijn onze menselijke maatstaven.

‘Mijn tijd is nog niet gekomen’ Jezus zal niet bedoeld hebben dat God een andere datum of een ander feest in gedachten had. Ik denk niet dat God met kalenders werkt. Wel lees je van zijn plannen.

Zijn plan waarvan mijn/onze tijd een onderdeel is. Je leest: Hij/zij stierf op Gods tijd. Daarom is dat  ‘Op Gods tijd’  voor mij nu veel meer een uiting van diep vertrouwen in God dan een tijdsaanduiding. Het is: God niet afmeten naar onze menselijke maatstaven. Het is God God laten zijn, erkennen dat hij de eeuwige God is.

Het ontroert mij vervolgens wel, dat ik geloven mag, dat die grote God mijn agenda leest. Dat Hij als Vader die voor ons zorgt. Zijn Zoon stapte onze tijd binnen om ons te redden redt. Zijn Geest vult onze tijd, mijn tijd met diep verlangen naar andere ‘tijden’, waar de klok niet tikt, en de agenda’s altijd weer vollopen.

Voor ons is 30 jaar jong, en 87 jaar oud. Volgens onze rekeneenheden. God rekent vast heel anders. Op Gods tijd.

Het staat niet op onze kalender. Het is een belijdenis dat wij het gewoon niet weten. Ons rest alleen klaar te zijn om Hem te ontmoeten en ondertussen te wachten. Op Gods tijd.

Ds. Arie van der Veer

Van de kerkenraad:

Wat hebben we gemist?Ja ik zag laatst een artikel voorbij komen, waar gevraagd werd wat missen we nu tijdens deze Corona pandemie? Als antwoorden kwamen naar voren: het ontmoeten dat was een groot gemis, verjaardagen, feestjes enz.

En zo is het natuurlijk ook voor ons als kerkleden het elkaar ontmoeten in de wekelijkse eredienst. O ja, ik hoor het sommige al zeggen: maar er is zoveel aanbod op tv of via de laptop… Maar voor velen onder ons is het verlangen groot om weer samen te komen, samen God te loven en te prijzen en zijn naam groot te maken.

Grote God wij loven U. Heer, o sterkste aller sterken. Heel de wereld buigt voor U en bewonderd uwe werken, die Gij waart ten allen tijd, blijft Gij ook in eeuwigheid.

Heer, ontferm U over ons, open uwe Vaderarmen. Stort uwe zegen over ons. Neem ons op in uw erbarmen. Eeuwig blijft uw trouw bestaan, laat ons niet verloren gaan.

Is het niet de uitspraak van Kerkvader Augustinus (354-430): Zingen is dubbel bidden!! En ik denk dat dit gezegde vele eeuwen later nog steeds klopt. Mijn wens is dat we gauw weer samen kunnen zingen: Grote God wij loven U.

Biddag 10 maart

Ik denk dat dit nog nooit is voorgekomen in de geschiedenis van onze kerk dat de dienst met biddag niet door kon gaan. Laten we toch die dag stil staan. Want het is niet allemaal zo vanzelfsprekend. Laten we die dag maar eens lezen Psalm 104. O ik weet het is best een lange, maar ik denk toch dat het goed is om deze rustig te lezen. Dan gaan we zien….hoe het is….

Hartelijke groet van uw kerkenraad.

PS Wanneer we weer Kerk kunnen houden hoort u van ons.

Renovatie dak kerk:

Indonesië project:

Alweer bijna 2 maanden in het nieuwe jaar en nog steeds zitten we klem tussen ons normale-leven en de corona-beperkingen. Dat geldt voor velen van ons en ook voor de 60 pantikinderen die min of meer zijn “opgesloten op het panti-terrein sinds maart 2020”. Geen school, geen kerk, geen gasten, geen uitstapjes!  Maar niemand van de panti is tot nu toe getroffen door corona en dat is een grote zegen.  De kinderen klagen niet, maar hopen en bidden dat deze tijd snel voorbij mag gaan.  

Graag deel ik met jullie het verhaal van het 17 jarige meisje Kezia. Ze is opgevangen op de panti na de grote aardbeving en tsunami in Palu oktober 2018, hevig getraumatiseerd door wat ze heeft meegemaakt. Van een schoolkamp van haar school met 150 kinderen en 5 onderwijzers, dichtbij de kust, zijn slechts 50 kinderen en 1 onderwijzer levend teruggekeerd.

Dat is alweer ruim 2 jaar geleden en inmiddels is ze redelijk hersteld en, zoals elke tiener, bezig met haar toekomst. Ze is een vechter en streeft naar goede cijfers op school zodat ze later wellicht arts kan worden en mensen kan helpen die slachtoffer zijn van een natuurramp. Haar ouders zijn eenvoudige mensen en haar vader kan sinds de ramp niet meer werken. Daarom werkt mama nu als huishoudster om geld te verdienen voor het dagelijks levensonderhoud. Studiegeld voor Kezia is er niet en daarom zijn we op zoek naar een sponsor of sponsors die de persoonlijke (financiële) zorg voor Kezia op zich willen nemen. In september dit jaar kan ze naar de universiteit in Makassar voor een vervolgstudie van 4 jaar. Dat kost ongeveer 45 euro per maand. Inmiddels studeren al 4 panti-tieners aan de universiteit met een Nederlandse sponsor.  Directe hulp 1 op 1 dat werkt geweldig goed!!  Kezia wil ook graag regelmatig persoonlijk contact met haar sponsor als die dat ook wil.                                                                                                         

Wie wil/willen voor zijn naaste/sponsordochter zorgen en KEZIA SPONSOREN de komende 4 jaar?? We horen heel graag van jullie!!

Peter en Catharina.

Kopij:

De kopij voor de volgende nieuwsbrief, t/m dinsdag 30 maart 2020 in te leveren, bij Conny Fikse.