In Psalm 23:5 lezen we misschien wel een van de bekendste teksten uit de Bijbel:
‘U nodigt mij aan tafel voor het oog van de vijand,
U zalft mijn hoofd met olie, mijn beker vloeit over.’
Als kind droomde ik eens dat ik rondliep in het paleis van God. God had een blauwe mantel aan en Hij sneed een taart voor mij aan en ik mocht gaan tafelen met Hem.
Nou, dat is eigenlijk ook het beeld wat in Psalm 23 beschreven staat. Je moet even de context voor je zien. God heeft een prachtige tafel gedekt en er staat een heerlijke taart. Tegenover God is een lege stoel en God zegt: ‘Ga zitten, zoon, dochter, ga zitten.’
Maar er is ook nog een derde persoon in dit verhaal en dat is de vijand. Ik weet niet of je het kent, maar als christenen hebben we vaak de neiging om te vechten met de vijand. Als we goed kijken naar wat er in Psalm 23 beschreven staat, dan zien we dat de enige plek die de vijand in Psalm 23 heeft, de plek van de toeschouwer is. Hij kijkt toe hoe God de tafel dekt, hoe Hij de taart aansnijdt, hoe Hij mij misschien wel een heerlijke, hemelse macchiato inschenkt.
De gedachte dat wij moeten vechten tegen de duivel is eigenlijk helemaal niet zo logisch, want de manier waarop de Bijbel zegt dat we mogen handelen met de duivel is om hem gewoon links te laten liggen, om hem geen aandacht te schenken. Want soms geven we bijna meer aandacht aan de vijand, of het nu ziekte of zonde is, dat het zorgen zijn of dat het de duivel zelf is, die hij helemaal niet verdient. Het enige wat we moeten doen is aan tafel gaan zitten bij God. En dat is hoe we onze strijd strijden.
Dus de vijand kijkt toe hoe God de tafel dekt. Maar dan gebeurt er iets bijzonders in het verhaal. God pakt Zijn kruikje met olie en Hij stort het uit over ons hoofd. Er is een reden waarom God – dat geloof ik – ons hoofd zalft en niet onze buik of onze benen of voeten. Hij zalft ons hoofd, omdat tussen onze twee oren vaak de grootste strijd plaatsvindt. Alles begint in onze gedachten. Ik ben nogal een impulsief persoon. Dus als ik ergens aan denk, dan wil ik het eigenlijk meteen doen. God zalft ons hoofd, omdat Hij zegt: ‘Ik wil je gedachten heiligen, apart zetten, reinigen. Ik wil je gedachten geven van redding, van heil en van verlossing.’
Als je gaat kijken naar de wapenrusting in Efeziërs 6, dan zie je dat Paulus ook spreekt over de helm van de verlossing. Met andere woorden: God wil ons gedachten geven van heil, van verlossing en overwinning. Ik wil je vandaag uitdagen: ga eens aan die tafel zitten die gedekt is door God. Neem plaats en geniet van het feit dat de enige plek die de vijand heeft, de plek van de toeschouwer is.
Uit: Inspiratie voor elke dag, door Ardjan de Boo
Kerkdiensten:
Zondag 1 september – belijdenis Roy Braam – doopdienst Viënna Braam
09.30 uur: Bernard Franken, Kampen
collecten: Global Rise, kerk en groot onderhoud
zondag 8 september – kindernevendienst – voorbereiding Heilig Avondmaal
09:30 uur: dhr. J.C. van der Hart, Kampen
collecten: Koldewijn Schoele, kerk en groot onderhoud
zondag 15 september – Heilig Avondmaal
19:30 uur: ds. T. Kamp, Kampen
collecte: Leger des Heils, kerk en groot onderhoud
zondag 22 september – kindernevendienst
09:30 uur: dhr. E. van Halsema, Kampen
collecten: Villa Expert Care, kerk en groot onderhoud
zondag 29 september
09:30 uur: Herman Wijnne, Zwolle
collecten: Diaconie, kerk en groot onderhoud
Opbrengst collecten:
De opbrengst van de collecten wordt niet meer maandelijks vermeld, maar 1 keer per jaar (januari/februari) over het hele voorgaande jaar.
Van de Kerkenraad:
Yes…. We zijn er weer…!!
Beste broers en zussen,
Wat fijn, weer een nieuwsbrief! Het ging mij zoals u weet zwaar aan het hart dat er geen nieuwsbrief meer vanuit onze kostbare gemeente werd verspreid. Gelukkig kan dat weer.
We hebben als gezin een zware tijd gehad maar hebben veel steun van u/jullie ontvangen en ontvangen dat nog steeds… Hartelijk dank daar voor. Dit betekent niet dat de zorgen voorbij zijn maar wel sterk verbeterd.
Vanaf de laatste nieuwsbrief is er veel gebeurd in onze kerk, vreugde van nieuw leven bij geboortes, huwelijksjubilea e.d. maar ook verdriet door overlijdens van oud tot heel jong. Daarnaast hebben helaas enkele leden veel last ondervonden van gezondheid problemen.
De diensten en bijzondere diensten zijn gelukkig allemaal door gegaan, daar hebben we erg van genoten. Ook iedereen die daar zijn steentje aan bijgedragen heeft hartelijk bedankt. Daarnaast is er wisseling in de kerkenraad en een nieuw kerkenraadslid en een vertrekkend kerkenraadslid. Kortom te veel om op te noemen.
Rust
Weet u, dit is iets wat ik bijna chronisch te kort kom. Rust. Ik denk dat u dat ook vaak zult herkennen. Er is altijd wat en het lijkt maar niet op te houden. Gevolg is een vol hoofd, vermoeidheid, futloos, snel geïrriteerd en zo kan ik wel even doorgaan. En wanneer pak je dan rust? Dat is vaak niet te doen. Zelfs de zondag zit vol. Is het niet voor de kerk dan wel een verjaardag of dat ene waar je de hele week nog niet aan toe bent gekomen. Wat is dat toch wat mij of u zo opjaagt? Is het “de maatschappij” waar we in leven of gebruiken we dat als excuus.
Hier worstel ik vaak mee. Meestal kom ik in de kerk wel tot rust, maar ik merk dat het vaak van korte duur is. En gelukkig gaan we (Conny en ik) elk jaar naar de New Wine Conferentie in Liempde. Ondanks dat we daar ook weer erg druk zijn als vrijwilligers (Conny als tentleider bij de stilte tent en ik bij de productie) steken we altijd weer wat op waar je mee aan de slag kan. Dit jaar was het thema “Leef” en de hoofd spreker van dit jaar had het vaak over de zondagsrust. Dat kan geen toeval zijn.
We leven allemaal in een 24/7 tijd waarbij alles maar door gaat en door dendert. En als we even rust kunnen pakken nemen we dat niet want dan is er altijd die telefoon in onze achterzak die dan alle aandacht krijgt. Deze spreker Prof. A.J. Swoboda heeft het allemaal meegemaakt. Hij wijst ons er op dat dit gevaarlijk is en ons afhoud van de dingen die er toe doen. Hij merkt dat de 10 geboden geen 10 geboden zijn maar 9 geboden en een sterk advies. Tenminste dat is hoe we leven. Als een dominee 1 van de 9 verboden verbreekt krijgt hij ontslag, maar als hij het 4de gebod verbreekt krijgt hij opslag…! Dit zegt hij met een knipoog natuurlijk maar de kern doet best zeer. We houden ons niet meer aan de rustdag.
Wat mij ook opviel in zijn verhaal is dat we allemaal denken dat we moeten rusten na het werk, God stelde de 7de dag namelijk in als rustdag. Maar God schiep de mens op de 6de dag dus de eerste dag voor de mens was een rustdag. Als God de mens maakt om eerst te rusten voordat we aan het werk gaan zou het dan niet verstandig zijn om ons daar dan aan te houden? Dus eerst rusten en dan werken. Nu is het vaak werken tot je bijna niet meer kan en dan rusten we. Maar dat is geen rust, we kennen allemaal het gezegde “slaap kan je niet inhalen” en ik denk dat dit gezegde bijbels gezien wel klopt.
Afgelopen weekend was het druk, ik ben melkmachine monteur en had dienst en diverse storingen zorgden ervoor dat ik toch moest werken. Voor de kerk zijn we elke zaterdag morgen druk en met een doopdienst in het verschiet is er altijd meer te doen dan normaal. Weer lukte het niet om te rusten want er “moest” ook nog een stukje geschreven worden voor de nieuwsbrief. Na het besluit om het stukje door te schuiven naar de maandag probeerde ik te rusten. Maar dat lukt niet als je hoofd vol zit. Hoe moet het dan wel?
Dit zijn vijf tips van Prof. A.J. Swoboda voor het houden van een rustdag:
- Doe het niet in je eentje. Want juist het samenzijn met anderen is heel belangrijk.
- Een rustdag hoeft niet per se de zondag te zijn. Anders zouden predikanten nooit een sabbat kunnen nemen. Ben je b.v. een alleenstaande moeder en je heb alleen op vrijdagavond 3 uurtjes tijd, gebruik dat dan als heilige tijd voor God. Begin gewoon ergens.
- Zet je telefoon uit.
- Zoek iets in de dag dat je vreugde brengt en waarnaar je uitkijkt.
- Neem tijd om te vertoeven in de aanwezigheid van God, stil te zijn voor de Heer. Praat met Hem. Hij verlangt ernaar om van je te horen en met je te spreken.
Prof. A.J. Swoboda merkt dat het houden van rust een positief gevolg heeft wat op den duur een rustiger hoofd geeft waarbij je automatisch door de week heen kleine rustpuntjes gaat zoeken. Het maakt je weet fit.
Het verlangen om rust te vinden is groot, ik denk dat ik (of wij) hier maar eens mee aan het werk moeten. Kunnen we dat samen afspreken? Ik wens u daar heel veel geluk in en ik zou het fijn vinden als we hier met elkaar over in gesprek blijven. Ik hoor dan ook graag welke strategie voor jou wel werkt.
Ben je nieuwsgierig geworden dan kun je op https://zomerconferentie.new-wine.nl/ onder de knop “kijk terug” zelf kijken en horen wat Prof. A.J. Swoboda geleerd heeft over dit onderwerp.
Met broedergroet, vrede en vertrouwen,
Ouderling Hans Fikse
Voor de kinderen:
Psalm 23:
1) Een Psalm van David. De HEER is mijn Herder, het ontbreekt mij aan niets. 2) Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water, 3) Hij geeft mij nieuwe kracht en leidt mij langs veilige paden tot eer van Zijn Naam. 4) Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar, want U bent bij mij, Uw stok en Uw staf, zij geven mij moed. 5) U nodigt mij aan tafel voor het oog van de vijand, U zalft mijn hoofd met olie, mijn beker vloeit over. 6) Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven, ik keer terug in het huis van de HEER tot in lengte van dagen.
Kopij:
Kopie voor de volgende nieuwsbrief kan ingeleverd worden t/m zondag 29 september bij Conny Fikse,